ετεροκοτύλεα

τα

ομοταξία πλατυελμίνθων που παρασιτούν σε έναν μόνο ξενιστή.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ. < νεολατ. heterocotylea < hetero- (πρβλ. ετερο-*) + -cotylea (πρβλ. κοτύλη)].